همه اما و اگرها

ترجمه آینده نگر/اکونومیست

 حتی معجزه هم محدودیت‌های خودش را دارد. واکسن کرونا هم زودتر از موعد کشف شد و هم نسبت به آن‌چه تصور می‌شد، بهتر نتیجه داد. بدون واکسن، این همه‌گیری جان بیش از ۱۵۰ میلیون نفر را تهدید می‌کرد. اما با وجود همه خوبی‌ها، باز هم نمی‌توان واکسن را پایان ماجرا دانست. حالا دیگر همه به خوبی می‌دانند که تصور ریشه‌کن کردن زودهنگام کرونا با واکسن، تصویری غلط است. این بیماری احتمالا سال‌ها میان انسان‌های مختلف در گردش خواهد بود و حتما شکل‌های بومی و محلی پیدا خواهد کرد. در گذشته، دولت‌ها نسبت به شیوع این ویروس، غافلگیر می‌شدند. اما حالا باید به فکر آینده باشند. آن‌ها باید در فکر کردن درباره بحران، پیش‌دستی کنند.
واکسیناسیون بدون اغراق، معجزه بود. تقریبا یک سال از آغاز همه‌گیری کرونا می‌گذرد و حالا ۱۴۸ میلیون دوز از واکسنِ مرتبط با این بیماری توزیع شده‌است. البته این واکسن نمی‌تواند به صورت قطعی جلوی ابتلا به علائم مختلف ویروس کرونا را بگیرد. اما به نظر می‌رسد که خیلی‌ها را از مرگ نجات داده و می‌دهد. حتی جلوی بروز عفونت‌های شدید را هم گرفته‌است. این همان مسئله مهمی است که باید به آن توجه داشت. برخی واکسن‌ها می‌توانند جلوی شیوع این ویروس را بگیرند. این یعنی می‌توان روند پیشرفت همه‌گیری را کند کرد. در نتیجه بحث تعطیلی‌ها هم تا حدود زیادی قابل کنترل خواهد شد. بررسی‌ها نشان می‌دهد طی چند ماه آتی، وضعیت بهبود پیدا خواهد کرد.
اما به‌رغم همه خبرهای خوب، کار کرونا با انسان هنوز تمام نشده‌است. این ویروس همچنان بین ما انسان‌ها خواهد ماند و دست به دست خواهد شد. حتی گفته می‌شود که این ویروس، جایش را در میان انسان‌ها پیدا کرده‌است و در نتیجه به این راحتی دست‏بردار نخواهد بود. این مسئله برای دولت‌ها حائز اهمیت است. در واقع دولت‌ها باید توجه ویژه‌ای به این جریان داشته باشند.
یکی از دلایلی که ویروس کرونا با انسان‌ها خواهد ماند و به این زودی دست‌بردار نخواهد بود این است که تولید و توزیع واکسن برای جمعیت ۷ میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفری زمین، یک وظیفه بزرگ است که فقط از هرکول برمی‌آید. حتی بریتانیا که در میان کشورها سریع‌ترین روند واکسیناسیون را دارد، تا ماه می، روند واکسیناسیون بالای ۵۰ ساله‌ها را به اتمام نخواهد رساند. متاسفانه به نظر می‌رسد خیلی سریع دوباره باید واکسیناسیون صورت بگیرد تا اثر آن ماندگار شود. این چیزی است که ماجرا را پیچیده‌تر هم می‌کند. خارج از جهان ثروتمندان، ۸۵ درصد از کشورها هنوز برنامه واکسیناسیون خود را شروع هم نکرده‌اند. برخی از آن‌ها تا سال ۲۰۲۳ هم به این واکسن دست پیدا نخواهند کرد.
دلیل دیگری که گفته می‌شود کرونا با انسان‌ها می‌ماند این است که واکسن کرونا فقط با این شکل از ویروس مقابله می‌کند. اما شکل‌های جدید آن در حال شکل‌گیری هستند. در نتیجه مدام باید واکسن‌ها تغییر کنند تا بتوانند از مردم در برابر این ویروس و جهش‌های مراقبت به عمل آورند. این یعنی راهی بسیار سخت در پیش است. شاید میزان مرگبار بودن ویروس تا حدودی کاهش پیدا کند اما حضور آن قطعی است و در نتیجه همیشه به عنوان یک تهدید باقی خواهد ماند. به این ترتیب به فاصله‌گذاری‌های جدی‌تری نیاز است.
 وضعیت عادیِ کرونایی
شکل‌های جهش‌یافته و جدیدی از ویروس کرونا در برزیل و آفریقای جنوبی کشف شده که ظاهرا نسبت به واکسن موجود، مقاوم است. این یعنی به واکسن‌های جدیدی نیاز است تا ایمنی در بدن حاصل شود. این‌ها تا حدود امید ما را از بین می‌برند. ویروس همچنان میان انسان‌ها در گردش است و تکامل پیدا می‌کند. بدن انسان‌ها هم هنوز راهی برای مقابله با آن ندارد.
نکته مهم پایانی هم این است که بسیاری از انسان‌ها در برابر واکسیناسیون، مقاومت دارند. در واقع آن‌ها تمایلی به واکسن زدن نشان نمی‌دهند. حدود ۱۰ میلیون نفر از مردم بریتانیا نسبت به این بیماری، آسیب‌پذیر هستند که دلیل آن هم افزایش سن و شرایط فیزیکی‌شان است. طبق مدل‌های موجود، اگر تنها ۱۰ درصد از این افراد واکسینه شوند، با فاصله‌گذاری اجتماعی می‌توان بیماری را در میان آن‌ها مهار کرد. اما اکثر آن‌ها اعتماد به واکسن ندارند و نسبت به آن مقاومت شدیدی نشان می‌دهند. در عالم واقعیت، انتظار می‌رود که جمعیت کمی واکسینه شوند.
به خاطر همه دلایلی که گفته شد، دولت‌ها باید خودشان دست به کار شوند و پیش از شیوع کرونای بومی در کشورشان، به دنبال راهکاری برای مقابله با آن باشند. ما وضعیت کرونایی جدیدی داریم که باید به یک وضعیت عادی برای همگی‌مان تبدیل شود. در این شرایط می‌توان گفت کرونا حضور دارد و باید با حضور آن، تاب بیاوریم و به زندگی ادامه دهیم.