معضل تحویل سفارش های آنلاین

فضای انبارها پر است. رفت و آمد ون های تحویل مرسولات خیابان ها را بند می آورد. شهر در اشغال  رانندگان تحویل بسته های پستی قرار گرفته که تنش های آن ها با دیگران رو به افزایش است. به گزارش سی ان بی سی این وضعیت شهرهای آمریکاست. جایی که مردم آن با توسعه تجارت الکترونیک بیش از همیشه اینترنتی خرید می کنند اما صنعت لجستیک توان تحویل این همه مرسوله را ندارد.
بحران صنعت لجستیک و تحویل مرسولات در هفته های منتهی به آغاز تعطیلات کریسمس تشدید شده است اما این مسئله امروز و دیروز نیست. در همه سال، این صنعت باید بسته های زیادی را به مشتریان برساند. با توسعه تجارت الکترونیک، صنعت بازار و تحویل هم متحول شده است. آمازون در سال ۲۰۰۵ با تحویل دو روزه مرسولات اشتهای مشتریان برای سفارش بیشتر چیزهایی مثل مواد غذایی، خواروبار و … را بیشتر کرد. هرچیزی که می شد آن را در یک بسته جای داد، سفارش داده می شد.
هفت سال پیش هرچند رساندن یک ماده غذایی به دست میلیون ها نفر دیوانگی به نظر می رسید اما امروز خرده فروش ها در آمریکا انبار و ناوگان لجستیک خود را راه انداخته اند و بسیاری از کسب وکارهای نوپا هم با اتکا به زیرساخت های پست و خرید از مال ها، کالا را در اختیار مصرف کننده قرار می دهند. بسیاری از شرکت ها اکنون در تلاشند تا در تحویل مرسولات خود را به پای آمازون برسانند که کاری بسیار دشوار است.  شرکت آمازون علاوه بر سرمایه گذاری بر انبار، برای توسعه ناوگان تحویل هم تلاش کرده است. اکنون ۳۰ هزار کامیون و وانت در این ناوگان برای خدمات رسانی به مشتریان آمازون آماده اند.  خرده فروش های دیگر هم در آستانه کریسمس از خدمات دیگر شرکت ها برای تحویل مرسولات استفاده کردند.
باتوجه به رشد فزاینده سفارش های اینترنتی و لزوم بهبود صنعت تحویل بار، مسائلی مثل ایمنی و نبود زیرساخت های فیزیکی هم مطرح شده است. آمبر کینگ، مدیر سابق یو پی اس در ویرجینای آمریکا می گوید:«با رشد تقاضا برای تحویل مرسولات، پیدا کردن افرادی که به اندازه کافی برای تحویل بسته ها امن و مناسب به نظر برسند سخت تر شده است. باید در مدت زمانی کوتاهی چنین افراد واجد شرایطی را پیدا کرد و آموزش داد. این کار سختی است».
مسئله نبود زیرساخت های فیزیکی در شهرهای ایالات متحده آمریکا برای رفت و آمد و توقف خودروهای تحویل هم مسئله مهمی است. در نیویورک  در روز بیش از ۱.۵ میلیون بسته تحویل داده می شود که  آلودگی بیشتر و نگرانی های امنیتی را به همراه دارد.
رسانه های اجتماعی از گلایه های مشتریان درباره نحوه تحویل سفارش ها پر است. به همین دلیل بسیاری از شرکت ها به راه های جایگزین برای تحویل مرسولات فکر می کنند. استفاده از هواپیمای بدون سرنشین، پهبادهای کوچک و ربات ها از جمله این ایده هاست. اکنون از اسکوترها برای تحویل غذا استفاده می شود. به هرحال در سال های آینده صنعت لجستیک به دلیل رشد صعودی سفارش های آنلاین با فشار بیشتری رو به رو می شود اما باید دید چه ایده ای برای کاهش این فشار در نهایت به مرحله اجرا می رسد و درست عمل می کند. یک راه دیگر هم این است که میزان تقاضای تحویل مرسولات کاهش پیدا کند اما با روندی که اکنون وجود دارد، بعید است چنین کاهشی رخ دهد.