روز زمین در عصر پاندمی

اکونومیست

۲۲ آوریل روز پر از آشوبی بود. اگر مسئله پاندمی وجود نداشت و راه افتادن در خیابان‌ها آزاد بود، حتما تعداد زیادی از فعالان حوزه اقلیم به خیابان‌ها می‌آمدند و از زمین می‌گفتند. این روز در حقیقت پنجاهمین سالروز از نخستین باری بود که روز زمین اعلام شد. هر سال در این روز جشنواره‌های بزرگی به پا می‌شود، تعداد زیادی از مردم به عشق زمین پاک در خیابان‌ها پیاده‌روی و راهپیمایی می‌کنند و همه طرفداران محیط زیست تمام تلاش خود را می‌کنند تا از زمین پاک بگویند. در آمریکا تعداد زیادی از مردم برای گرامی‌داشت این روز به خیابان‌ها می‌آیند. بسیاری از افرادی که این روز برایشان اهمیت دارد، امید داشتند امسال در این روز مراسمی جدی بر پا کنند. آن‌ها می‌گفتند میلیون‌ها نفر به خیابان‌ها می‌آیند و از زمین پاک می‌گویند. گرتا تانبرگ، دانش‌آموز اروپایی هم قرار بود رهبر دانش‌آموزان شود و برای تظاهرات به خیابان بیاید و از زمین پاک بگوید. این دختر جوان سوئدی برنامه‌های بزرگی برای زمین در سر داشت. برخی از فعالان محیط زیست حتی برنامه‌های عملی در سر داشتند. نسل جدیدی از فعالان محیط زیست به راه افتاده‌اند و آینده‌ای بهتر را برای خودشان و نسل‌های بعدی طلب می‌کنند. صدای آن‌ها هم از همیش رساتر و بلندتر است. 
پاندمی یعنی تمامی شور و هیجانی که نسل جدید برای آمدن به خیابان و تظاهرات برای تغییرات اقلیمی داشتند ناگهان به درون خانه‌ها منتقل شد. در واقع حالا هم آن‌ها اعتراض می‌کنند و این مسیر ادامه دارد اما این کار را به صورت آنلاین انجام می‌دهند. این مسئله باعث شده برخی به رابطه میان ویروس کرونا و تغییرات اقلیمی فکر کنند. به همین دلیل است که برخی از آن‌ها می‌گویند همه‌چیز به همه‌چیز ربط دارد. در واقع هیچ جریانی را به‌ویژه در شرایط امروزی نمی‌توان به صورت مجزا بررسی کرد. همه مسائل کاملا به یکدیگر مرتبط هستند. 
بین همه اتفاقاتی که اخیرا در جهان رخ می‌دهد می‌توان یک نخ اتصال پیدا کرد. در واقع همه این رویدادها به هم متصل هستند. از غار خفاش‌ها در چین گرفته تا آزمایشگاه‌های آمریکایی، همگی به مرتبط هستند. فرودگاه‌های خالی و ذخایر غذایی، همه این مسائل در هم تنیده و به هم مرتبط هستند. در مسئله تغییرات اقلیمی به راحتی می‌توان این روابط را مشاهده کرد. از تولید گرفته تا رشد اقتصادی، می‌توان روابط همه این مسائل با یکدیگر را در عصر کرونا به راحتی مشاهده و لمس کرد. همه اجزای زمین به هم مرتبط هستند و این درس بزرگی بود که ما انسان‌ها از کرونا گرفتیم. 
مشکلات امروزی
کووید ۱۹ و تغییرات اقلیمی، هردو جزو مشکلات جهانی به شمار می‌آیند. به همین دلیل است که به هردو پدیده باید واکنش‌های درستی نشان بدهیم. واکنش مناسب می‌تواند ما را در زمینه این مشکلات یاری کند. بخش عمده ماجرا به همکاری میان کشورها مربوط می‌شود. در واقع همه کشورها باید متوجه این مشکلات باشند و برای حل آن تلاش کنند. برخی واکنش‌ها به ویروس کرونا می‌تواند برای واکنش به تغییرات اقلیمی هم موثر باشد. برای مثال می‌تواند میزان انتشار کربن را کاهش دهد. هر دو مشکل از طبیعت ناشی شده‌اند و اگر در برابر طبیعت بی‌تفاوت نباشیم می‌توانیم به نتایج خوب و امیدوارکننده‌ای دست پیدا کنیم. باید به این باور برسیم که می‌توانیم و باید شرایط را به کنترل خودمان درآوریم. 
مرتبط بودن همه امور به این معنا نیست که نباید به درستی درباره مسائل فکر کنیم. همه این‌ها در نهایت پدیده‌های انسانی هستند و به واکنش‌های دقیق ما انسان‌ها نیاز دارند. انسان‌ها برای جلوگیری از بحران‌های شدیدتر باید در برخی از مسائل بازاندیشی کنند و دوباره برای آن‌ها راهکارهایی را ارائه دهند. تعطیلی‌ها و خیابان‌های خلوتی که اخیرا به بهانه ویروس کرونا به وجود آمد، از یک‌سو شرایط را برای اقلیم بهتر کرد و از یک‌سو انسان‌ها را به این فکر انداخت که می‌توان برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی راهکارهایی را ارائه کرد. گویی طبیعت دوباره خودش را با شرایطی جدید تنظیم کرد. 
عقایدی در زمینه تغییرات اقلیمی وجود دارد که باید مورد نظر قرار گیرند. برخی از این باورها به کلی غلط هستند و می‌توانند آسیب‌های جدی را به ما و زمین وارد کنند. اگر این باورها اصلاح شوند، قطعا شرایط هم تغییر خواهد کرد. ما باید به فکر نسل‌های بعدی باشیم، نباید خودمان را محدود به زمان حال کنیم. به هر حال نسل‌های آینده می‌آیند و آن‌ها هم در برابر زمین از حقوقی برخوردار هستند. وظیفه انسان‌های امروزی این است که به فکر نسل آینده باشند. اکنون شاید درک این مسئله سخت باشد اما آیندگان در انتظار زمینی پاک هستند که آن را از انسان‌های امروزی تحویل بگیرند. 
*ترجمه آبنده نگر/اکونومیست