صنایع چوب و مبلمان، محروم از حمایت و مغفول در برنامه های دولت

حسن احمدیان

 
۱.محروم از حمایت برای عبور از بحران کرونا
بیش از یک ماه از بازگشایی واحدهای تولید و عرضه در صنایع چوب و مبلمان می گذرد با این حال هیچ حمایتی از این بخش با توجه به همه گیری کرونا انجام نشده است. صنعت چوب و مبلمان بزرگترین صنعت کوچک و متوسط کشور پس از خودروسازی از نظر گردش مالی و اشتغالزایی است با این حال هیچ کمکی برای عبور از بحران کرونا به این صنعت نشده است و هم چنان این صنعت را به عنوان یک صنعت آسیب پذیر در این بحران شناسایی نکرده اند. صنعت چوب و مبلمان بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان از این بحران آسیب دیده با این حال از حمایت های  بیمه ای،  مالیات و تسهیلات بانکی محروم مانده است.
۲.بی برنامگی در سال جهش تولید
کرونا تنها مسئله نیست. در سال جهش تولید صنایع چوب و مبلمان کشور مغفول مانده است. این صنعت توانایی پاسخ ۱۰۰ درصدی به نیاز داخل و قابلیت صادرات را دارد اما در سال جهش تولید هیچ برنامه ای از سوی وزارت صنعت برای توسعه فعالیت های آن ارائه نشده است. علاوه بر این هیچ جلسه ای با فعالان این صنعت در این باره برگزار نشده و حمایت از صنایعی مثل صنعت چوب و مبلمان برای جهش تولید در سطح شعار باقی مانده است. حتی یک برگ سند و برنامه درباره کارآمدی این صنعت و توسعه آن در سال جهش تولید وجود ندارد درحالیکه فصل اول سال هم رو به پایان است.  
۳.تنگنای مواد اولیه
صنعت چوب و مبلمان مثل دیگر صنایع به دلیل مشکلات ارزی و عدم ثبت سفارش از نظر تامین مواد اولیه در تنگناست. ادامه این روند آسیب های جبران ناپذیری را به بدنه صنعت چوب و مبلمان وارد می کند. اکنون چه با استفاده از ارز آزاد، چه ارز دولتی و چه ارز نیمایی امکان واردات مواد اولیه برای فعالان صنعت چوب ومبلمان وجود ندارد و هر محموله ای که وارد شده و به گمرک آمده هم ترخیص نمی شود.  صنعت چوب و مبلمان هم از کرونا آسیب دیده و هم از بی برنامگی و  مشکلات مربوط به ثبت سفارش و عدم تامین مواد اولیه باری مضاعف بر دوش آن است.