صداقت بهترین سیاست است

 بحران همه گیری کرونا، نامحتمل ترین بحرانی بود که صاحب یک کسب وکار می توانست پیش بینی کند. کرونا خطوط تولید را تعطیل کرد. کارگران را در خانه ها نشاند و  بر بدهی های تلنبار شده افزود. مسیر های تامین مواد اولیه را بست و زنجیره های تامین را قطع کرد. کرونا را می توان یکی از بی سابقه ترین بحران هایی دانست که در محیط کسب وکار در جهان بروز کرد.
با گذشت بیش از یک سال از همه گیری این ویروس، شکل گیری پروتکل های بهداشتی و ساخت و تزریق واکسن کرونا، راه های سازگاری با شرایط همه گیری معلوم شده  اما این سازگاری، در عمل به این سادگی که از آن می نویسیم، نیست. براساس تخمین آژانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد، هزینه های اقتصادی جهانی در سال ۲۰۲۰، به یک تریلیون دلار رسیده است و این رقم به دلیل عدم قطعیت در طول این بیماری همه گیر، در حال افزایش است. این عدم قطعیت باعث شده مدیران کسب وکارها در شرایط جنگی قرار بگیرند. به این معنا که باید با هر تغییر ناشی از تحولات کرونایی، روش ها و رویه های مدیریت کسب وکار خود را تغییر دهند.
صنایع غذایی در دوره همه گیری کرونا در ایران و جهان به مثابه کشتی نجات عمل کرد. با تغییر رویکردهای بهداشتی مردم و تمایل بیشتر به استفاده از محصولات غذایی صنعتی، فرصتی برای این شرکت ها ایجاد شد تا با افزایش عرضه محصولات خود در دوره همه گیری کرونا، نقشی بزرگ در تامین امنیت غذایی ایفا کنند. باوجود این فرصت بزرگ، هدایت صنایع غذایی برای مدیران آن بی دردسر نبود. در کنار شایعه هایی که هرازچندگاهی صنایع غذایی ایران را مورد هدف قرار می داد، مدیریت صنایع غذایی با وجود کرونا، بحرانی تازه برای آن ها بود. بحرانی که تاب آوری در آن و حفظ بقای شرکت ها، موضوعی مجزا از استفاده از فرصت ها بود.
یک پژوهش ایرانی در  ارزیابی صنایع غذایی در استان گیلان، عملکرد مدیران این مجموعه ها را پس از همه گیری کرونا بررسی کرده است. رهبری پایدار در مواجهه با همه گیری جهانی کرونا، به عنوان پدیده محوری در این پژوهش در ارتباط با صنایع غذایی در نظر گرفته شده است. یافته ها نشان می دهد در شرایط متغیری مثل همه گیری کرونا، اجرای تصمیم های درست و ارسال پیام دقیق کار دشواری برای کسب وکارهاست اما نکته مهم، صداقت در ارتباط با مخاطب شرکت هاست. این موضوع در رابطه با کسب وکارهایی که محصول یا خدمتی را متناسب با شرایط سخت تولید می کنند، صادق است. همه فعالیت ها  باید حساب شده باشد، غیر از این، ممکن است مشتریان تصور کنند سازمان ها در حال سوءاستفاده از این شرایطنند.
کاهش مشتری، کاهش اعتماد به رعایت بهداشت و رفتار دوگانه کارکنان از علت های بروز چالش های ثانویه در شرایط بحرانی است.  در کنار این، نباید از افزایش قیمت مواداولیه و یا کاهش قدرت خرید مشتریان گذشت که می تواند بر عرضه خدمات و محصول اثر بگذارد. بحران کرونا به خودی خود از دلایل تشدید بی اعتمادی مشتریان به خدمات بوده است بنابراین، اقدام های مشتری محور یکی از راه هایی بود که مدیران صنایع غذایی با تقویت و افزایش آن، اعتماد مشتریان را جلب می کردند. استفاده از شبکه های اجتماعی برای اطلاع از نگرانی مشتریان یکی از این اقدام هاست. استفاده هرچه بیشتر از فناوری های نو و راه های نوآورانه در پاسخگویی به انتظارات مشتریان از جمله ضرورت های غلبه بر چالش همه گیری کرونا در صنایع غذایی است.
برای مطالعه بیشتر مقاله طراحی الگوی رهبری پایدار در مواجهه با بحران حاصل از کووید۱۹ به جهت تاب آوری در مشاغل صنایع  غذایی را بخوانید. این مقاله در نشریه پژوهش های مدیریت منابع سازمانی در بهار سال ۱۴۰۰ منتشر شده است.