سرمایه گذار خارجی اول به ساختار سیاسی نگاه می کند

سرمایه گذاران خارجی و شرکت های سرمایه گذاری پیش از هرگونه سرمایه گذاری ساختار سیاسی حاکم بر کشورهای میزبان را بررسی می کنند. ساختار سیاسی یک کشور نحوه برخورد آن ها با شرکت های سرمایه گذار خارجی را مشخص می کند. مسئله مهم آن است که شرکت های خارجی به عنوان سرمایه گذار تمایلی به ورود سرمایه های خود به کشورهایی که ریسک سیاسی در آن ها زیاد است، ندارند.
مطالعات نشان می دهد دولت هایی با رژیم استبدادی اغلب ناتوان از جذب سرمایه گذاران بوده و در مقابل کشورهایی با رژیم دموکراتیک، برای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و سرمایه گذاری خصوصی موفق تر عمل کرده اند. این رژیم ها ریسک سیاسی کمتر، ثبات سیاسی بالاتر، کیفیت بورکراسی بهتر، حمایت از حقوق مالکیت بهتر و سرمایه سیاسی بیشتری داشته اند. به عبارتی، به این دلیل که دولت و بازار دو نهاد مکمل هم هستند، دولت ها با ایجاد نهادهای کارآمد و توانمند، می توانند محیط مناسبی را برای تنظیم روابط اقتصادی افراد جامعه فراهم کنند که روابط اقتصادی آن ها کم هزینه، ساده و به دور از اتلاف وقت انجام شود.
یک بررسی ایرانی با استفاده از داده های ۶۶ کشور و روش اقتصادسنجی فضایی در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶، به مطالعه اثر امنیت سیاسی بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی پرداخت است. یافته های پژوهشگران در این مطالعه نشان می دهد متغیرهایی مثل تولید ناخالص داخلی، درجه باز بودن اقتصادی و ثبات دولت ها اثر مثبت و معناداری بر جذب سرمایه خارجی دارد و اثر متغیرهای نرخ ارز و تورم بر جذب سرمایه خارجی، منفی و معنادار است. پژوهشگران در این بررسی می گویند عوامل اصلی موثر بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بیشتر مواقع به نحوی با سیاستگذاری های دولتی مربوط است. دولت ها با برقراری ثبات و پایداری اقتصادی، تورم پایین، تامین شرایط مناسب برای فضای کسب وکار می توانند به تشویق سرمایه گذاران خارجی کمک کنند. هم چنین سیاست های دولت ها در راستای تعامل بیشتر با کشورها و افزایش درجه باز بودن اقتصاد می تواند به عنوان عامل موثر دیگری برای افزایش جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی عمل کند.
برای مطالعه بیشتر مقاله «اثرگذاری امنیت سیاسی و ثبات دولت ها بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی» را بخوانید. این مقاله در تابستان سال ۱۴۰۰ در نشریه اقتصاد با ثبات و توسعه پایدار منتشر شده است.