سایه سنگین محافظه کاری

فریدون شیرین کام، پژوهشگر اقتصادی/ آینده نگر ویژه شماره ۱۰۰

کنشگران عرصه اقتصاد دغدغه های متفاوتی از دیگر بازیگران جامعه دارند. طبیعی است که ثبات و بی ثباتی در اقتصاد کلان کشورها اصلی ترین دغدغه آن هاست و بنگاه های اقتصادی نسبت به پیامدهای این دغدغه بیشتر حساس بوده و واکنش نشان می دهند. آن ها با توجه به دغدغه اصلی خود محتوایی را دنبال می کنند که قدرت ارزیابی آنان از وضعیت اقتصاد کلان را بیشتر کند چراکه باید متناسب با وضعیت اقتصاد کلان شرایط خود را تنظیم کرده و کسب وکار خود را پیش ببرند. برای کنشگران عرصه اقتصاد مهم است که بتوانند موقعیتی که در آن قرار گرفته اند را رصد کنند. موقعیتی که در ان زندگی می کنند، فعالیت اقتصادی شان را انجام می دهند که می تواند تجارت اعم از واردات و صادرات باشد.
موقعیت سنجی، همانی است که فعال اقتصادی به دنبال ابزار مناسب آن است و طبیعی است که نشریات تخصصی یکی از این ابزارها در حوزه کسب وکارهای مختلف است. من نشریه آینده نگر را یکی از نشریات تخصصی در این زمینه می دانم که متناسب با فضای اقتصادی کشور درحال انتشار است و می تواند به موقعیت سنجی فعالان اقتصادی کمک کند. آینده نگر با ترجمه مقالات خارجی، پرداختن به مشکلات داخلی کسب وکار تصویر واقعی تری از موقعیت را به فعالان اقتصادی ارائه می دهد و از این حیث برای آنان جذاب و خواندنی است بااینحال به دلیل وجود خط قرمزهای مطبوعات در آینده نگر، این نشریه هم گاه به راحتی نمی تواند علائم لازم برای شناخت موقعیت را به فعالان اقتصادی مخابره کند و در عمل دچار محافظه کاری می شود. بسیاری از مشکلات اقتصادی در کشور ما ناشی از سیاست است و زمانی که یک نشریه بخواهید اقتصاد سیاسی را در نظر بگیرد، مجبور به محافظه کاری برای بقای خود است. 
نکته دیگر محافظه کاری است که به موقعیت تاریخی ما باز می گردد و در عمل باعث می شود همه  دست به عصا حرکت کنند چه برسد به نشریات و مطبوعات. با توجه به این شرایط شاید انتظار بالایی است که از یک نشریه بخواهیم در حوزه تفسیر آرا، عقاید و اندیشه بعضی ملاحظات را کنار بگذارد و یک روزنامه نگار به ساختار سیاسی پرداخته و وارد حیات خلوت آن ها شود. پرداختن به مشکلات امروز کار ساده ای نیست.