زخم کهنه ارز

گفته های تازه ولی الله سیف، رییس کل سابق بانک مرکزی نشان می دهد، اصرار همیشگی دولت ها به نرخی غیرواقعی برای دلار، زمینه ساز بروز نوسان های بحرانی در این بازار شده است. گفته های سیف، تاییدی بر اظهارات بسیاری از فعالان بخش خصوصی است که از مداخله دائمی دولت ها در بازار ارز گلایه می کنند و سرکوب نرخ ارز را رویه ای دائمی در دولت ها می دانند.
به گفته سیف، اولین دخالت دولت یازدهم در بازار ارز مربوط به سال ۹۳ و تزریق یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار به بازار برای تنظیم قیمت بوده است. سیف می گوید دولت در سال ۹۵، یک سال پس از امضای برجام، به بازگشت ارز به محدوده ۳۷۰۰ تومان اصرار کرده است درحالیکه گزارشات کارشناسی حاکی از این بوده که نرخ باید در سال ۹۵ از ۴ هزار تومان عبور کند. بانک مرکزی توانست نرخ ارز را در سال ۹۵ کنترل کند اما در سال ۹۶، فنر فشرده ارز بی قرار شد و تشدید مشکلاتی مثل جابه جایی پول فرصت کنترل بازار را از بانک مرکزی گرفت.
 سیف دراین باره گفت:«حواله که اصلا کار نمی‌کرد و ما برای تامین نیازها باید با اسکناس کار می‌کردیم. شرایط بانکی ۹۶(هم) سخت تر از ۹۵ بود. مسیرهایی که ناشی از برجام باز شده بود و سال ۹۵ قابل استفاده بود در سال ۹۶ کار نمی‌کرد. بنابراین یک دلیل افزایش نرخ ارز که همان فنر فشرده‌شده بود سر جای خود وجود داشت و در سال ۹۶ شدت گرفت و مبادلات ارزی هم به‌شدت محدود شد».
پس از این، با خروج آمریکا از برجام، دست پاچگی دولت و اصرار بر دلار ۴۲۰۰ تومانی کار دست اقتصاد کشور داد و سیف پیش از یک ساله شدن دلار ۴۲۰۰ تومانی در بازار ارز ایران، از سمت خود کنار رفت. نام او به عنوان یکی از مخالفان دلار ۴۲۰۰ تومانی در کنار افرادی چون مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رییس جمهور و حسن روحانی شخص رییس جمهور مطرح شده است. تخصیص ارز با نرخ ۴۲۰۰ تومانی دلار به واردات که از دوره سیف آغاز شده بود، هم چنان ادامه دارد هرچند فهرست کالاهای مشمول آن آب رفته است.