دورکاری مخالفانی هم دارد

از سال ۲۰۲۰ و با همه گیری کرونا، دورکاری  در  شرکت های بزرگ و کوچک در جهان جایگاه دیگری یافت. در ماه های اخیر که کرونا کمی فروکش کرده، بسیاری از شرکت ها باور دارند دورکاری هم چنان می تواند اجرا شود. حامیان دورکاری می گویند بهره وری در این شیوه تعامل با کارکنان بیشتر است و انعطاف برنامه ها زمینه خلاقیت بیشتر را فراهم می کند. اما این همه واقعیت دورکاری نیست. ایده انجام کارها توسط کسی که نیازی به حضور دائمی او در شرکت نیست، رویایی به نظر می رسد اما این می تواند بر سلامت دیگر بخش ها اثر بگذارد. در بازگشت کارکنان شرکت به محل کار مزایایی وجود دارد، نه فقط برای شرکت بلکه برای همه.
نیمه روشن دورکاری
تخمین ها نشان می دهد از هر ۴ آمریکایی، یک نفر تا پایان سال ۲۰۲۱، دورکار باقی می ماند. به طور کلی ۲۲ درصد از نیروی کار در آمریکا تا پایان سال ۲۰۲۵، دورکار می ماند. تقاضا برای دورکاری در دوره همه گیری افزایش یافت، زمانی که برای نخستین بار، نیروی کار ماهر باید از خانه برای شرکت کار می کرد. مزایای دورکاری در این دوره روز به روز بیشتر بر همه نمایان شد. ۴۰ دقیقه صرفه جویی در هر روز به دلیل عدم نیاز به حضور در محل کار و صرفه جویی ۵۰۰ دلاری در هر ماه با انجام دورکاری از جمله مزایای آن است.
نیمه تاریک دورکاری
باوجود همه مزایای دورکاری، باید در این شیوه کاری تعادل ایجاد کرد. جویی هادج، کارآفرین و نویسنده در سایت کارآفرین به کارکنان و صاحبان شرکت ها توصیه کرده به دلایلی به محل کار بازگردند چراکه کار کردن در محیط شرکت برای آن ها ایمنی بیشتری به همراه دارد.
۱.کاهش سطح همکاری
دورکاری همکاری گروه را ۲۳ درصد کاهش می دهد. این به معنای کاهش سطح کارگروهی در پروژه های شرکت است. کاهش سطح همکاری بیشتر برای اعضای تازه کار گروه مشکل زاست چراکه آن ها فرصت نزدیک شدن به گروه و فراگرفتن مهارت های باارزشی را که می تواند زمینه رشد آن ها را فراهم کند، از دست می دهند. برعکس محیط کار، که گپ زدن ها با همکاران می تواند آن ها را بهم نزدیک کند، در دورکاری، همه روابط به نشست های مجازی و چت های فوری تبدیل می شود. روشی برای تعامل که ظرفیت رشد افراد در آن فراهم نیست.
۲.کاهش بهره وری
می گویند در دورکاری بهره وری افراد افزایش پیدا می کند. وقتی دورکارید می توانید هر زمان و هر کجا کار خود را انجام دهید اما لزوما دورکار بودن به معنای بیشتر بهره ور بودن نیست. در بسیاری اوقات ممکن است گیج شویم. بررسی ایمیل ها، گشتن سایت ها و یا انجام دیگر وظایف، لزوما روش بهتری برای استفاده از زمان نیست. بهره وری ممکن است در دورکاری، نسبت به زمانی که در محل کار حاضر می شوید، کاهش پیدا می کند.
۳.فقدان الهام
حضور مداوم در محیط های مختلف، یعنی متاثر شدن از آن محیط و آدم هایش. زمانی که برای مدت طولانی دورکار می شوید، خبری از همکاران الهام بخش در کار نیست و اثر آن بر زندگی حرفه ای را از دست می دهید. این به طور حتم بر سطح خلاقیت کارکنان اثر دارد.
۴.عدم تعادل در کار و زندگی
دورکاری خیلی زود می تواند به زیادکاری تبدیل شود. چرا؟ به این دلیل که مشخص نیست ساعت کاری به طور مشخص برای شما کی تمام می شود. بسیاری از کارکنان بدون آنکه بدانند، ساعت های بیشتری از روز را به کار کردن اختصاص می دهند چراکه هیچکس، زمان پایان کار را برای آن ها مشخص نکرده است. این می تواند به بی تعادلی در زندگی شخصی و حرفه ای افراد منجر شود، سطح استرس را افزایش دهد و فرسودگی بیشتری ایجاد کند.
۵.عارضه حواس پرتی
در دوره دورکاری، ناخودآگاه تمایل کارکنان به حواس پرتی بیشتر می شود. کارهای زیادی وجود دارد که توجه آن ها را به خود جلب می کند، مثل نظافت  یا دیگر کارهای مربوط به خانه و این سطح بهره وری را کاهش می دهد. در محیط کار، همه بر یک وظیفه تمرکز می کنند که همان انجام کار حرفه ای است و خبری از کارهای دیگری که حواس ها را پرت می کند، نیست.
۶.کمرنگ شدن روابط با همکاران
دورکاری فقط به زیان فرهنگ سازمانی، کار گروهی و بهره وری بیشتر و آموزش نیروهای تازه کار نیست. مدیرانی که می خواهند مهارت های رهبری سازمان را در خود تقویت کنند، در دوره دورکاری فرصت های بی نظیری را از دست می دهند. آن ها در دورکاری این فرصت را ندارد تا پیوندهای خود را با گروه محکم کنند. روابط در دورکاری مبتنی بر پیام هایی است که در شبکه های اجتماعی ردوبدل می شود و ایمیل ها و در نهایت ارتباط تصویری.
۷.احساس انزوا
کاهش تعاملات انسانی نتیجه مستقیم دورکاری است و این می تواند احساس انزوا را در افراد تقویت کند. این آسیب درباره کسانی که خانواده یا دوستانی نزدیک به محل زندگی شان ندارند، شدیدتر است. علاوه بر این، احساس تنهایی و انزوا تمرکز افراد را کاهش دهد انزوا، این حس را در آن ها تقویت کند که دلیلی برای کار کردن وجود ندارد چراکه نتیجه عملی کار سخت آن ها دیده نمی شود.
آینده چه می شود؟
بازگشت نیروها به محل کار، برای کارکنان و  شرکت ها مزایای دارد و این به معنای انکار مزیت های دورکاری نیست. اما باید بدانید وجود هر مزیتی در دورکاری هم، به معنای انکار امتیازهای حضور در محل کار نیست. همین که همکاران در شرکت فرصت به اشتراک گذاشتن ایده ها و دانش خود با یکدیگر را داشته باشند، یک مزیت بزرگ است که برای توسعه مهارت ها و توانایی های آنان ضروری است.
دورکاری هم چنان می تواند به عنوان گزینه ای جدی برای بعضی افراد باقی بماند. برای کسانی که به مراجعه مداوم به پزشک نیاز دارند، والدینی که می خواهد از یک بچه بیماری نگهداری کنند و افراد در موقعیت های خاص، دورکاری یک گزینه خوب است. نکته مهم این است که شرکت در تعامل با کارکنان، در این زمینه انعطاف به خرج دهد و با قرار دادن دورکاری به عنوان یک گزینه در سیاست های کاری خود، برای کارکنان حق انتخاب قائل شود. در این شرایط گروه آزادی عمل بیشتری برای برنامه ریزی دارد و فرصت همکاری، یادگرفتن و تقویت روابط انسانی در شرکت هم از بین نمی رود.