۲ نکته که در هیاهوی روزهای خوش بورس نباید نادیده گرفت

عباس آرگون

در اردی بهشت ماه شاهد اصلاح بورس بودیم. شاخص کل به زیر یک میلیون واحد رسید و امروز دوباره به بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد رسیده است. روند ورود نقدینگی به بازار یک موقعیت استثنایی برای تامین مالی شرکت ها و دولت ایجاد کرده است که باید با در پیش گرفتن تدابیر مناسب از آن استفاده کرد. افزایش عرضه های اولیه و رشد سهام شناور شرکت های حاضر در بورس از راه های موثر در افزایش سرمایه شرکت ها از این محل است.  مهم تر اینکه، بازار سرمایه فرصتی برای دولت به منظور افزایش درآمد است. دولت می تواند از هر ۲۰ هزار میلیارد تومان معامله ۱۰۰ میلیارد تومان از محل نقل و انتقالات مالیات کسب کند.
در این بین، دو نکته حائز اهمیت وجود دارد که نباید در هیاهوی روزهای خوش بازار سرمایه آن را نادیده گرفت. نکته اول حرکت بازار سرمایه در مسیر همخوانی هرچه بیشتر با واقعیت های اقتصاد کشور است. از مسیر بورس باید نقدینگی را به بخش های  مولد و اشتغالزا رساند و از سطح واسطه گری در اقتصاد کشور کاست. بازار سرمایه این ظرفیت را دارد که به محلی برای تامین سرمایه بنگاه های بزرگ تبدیل شود و بنگاه های کوچک از مسیر نظام بانکی سرمایه خود را تامین کنند. حتی دولت می تواند طرح های نیمه تمام را تجمیع کرده، در قالب سهامی عام در بورس تامین سرمایه کند.
نکته دوم، ضرورت آموزش عمومی درباره بازار سرمایه است. سرمایه داران خرد به امید سود به بازار سرمایه می آیند اما بین این بازار و دیگر بازارها تفاوت هایی وجود دارد. پیشتر مردم به نگهداری سرمایه خود در قالب دارایی های فیزیکی علاقه داشتند اما باید بدانند که سهم یک دارایی مالی است و بازار سرمایه جایی برای نوسان گیری و سود کوتاه مدت نیست. برای خرید سهم باید نگاه میان مدت و بلند مدت داشت و نباید یک سهم را امروز خرید و فردا فروخت. این ماندگاری سرمایه ها در بازار سهام است که به نفع اقتصاد کشور و سهامداران عمل می کند. غیر از این، باید به سهامداران خرد توصیه کرد که با دارایی مازاد خود وارد بازار شوند چراکه بازار سهام، بازاری پرریسک و نوسان است. نباید سرمایه را در یک سهم متمرکز کرد و باید سبدی از سهام را خرید.