موافقان آزادی
آینده نگر
موسی غنی نژاد، اقتصاددان
موافق آزادی
غنی نژاد که در سال ۱۳۳۰ در تبریز متولد شد، اقتصاددان برجسته ایرانی است. او در سال ۱۳۵۲ برای تحصیل در رشته اقتصاد راهی فرانسه شد. او در دانشگاه سوربن تحصیل کرد در رشته اقتصاد توسعه دکتری گرفت و تحصیل در رشته معرفت شناسی اقتصاد در مقطع دکتری را نیمه تمام گذاشت و به ایران بازگشت. غنی نژاد از سال ۶۸ تا ۹۰، به عضویت هیت علمی دانشگاه صنعت نفت درآمد و یک سال هم استاد مدعو دانشگاه پاریس بود. موسی غنی نژاد از جمله اقتصادانانی است که سال ها درباره آثار نامطلوب ضعف بخش خصوصی هشدار داده است. از منظر این اقتصاد لیبرال، گستردگی بخش دولتی، مقررات متعد و غیرشفاف و فضای ناامن کسب وکار تیشه ای به ریشه بخش خصوصی است. طی سال هایی که غنی نژاد نسبت به آسیب های تضعیف بخش خصوصی سخن می گوید، بخش دیگری در اقتصاد جان گرفته که عرصه را به شدت برای کارآفرینان تنگ کرده است. این بخش یا همان خصولتی ها هم از انتقاد غنی نژاد در امان نمانده اند و او بارها نسبت به لزوم کنترل نیروهای ناشناخته در اقتصاد گفته است. جامعه مدنی، آزادی، اقتصاد و سیاست، اقتصاد و دولت در ایران و اندیشه آزادی، نگاهی از منظر اقتصاد سیاسی به تجربه ایران معاصر، از آثار دکتر موسی غنی نژاد است.
مژده مهدوی، نویسنده و نوه محمد حسین امین الضرب
یادگار امین الضرب
مژده مهدوی، از نوادگان حاج محمد حسین امین الضرب و فرزند دکتر اصغر مهدوی است. مژده مهدوی، در نخستین جشن امین الضرب با اهدای لوح و نشان امین الضرب از سوی بخش خصوصی مورد تقدیر قرار گرفت. او لیسانس مدیریت بازرگانی دارد و اکنون اسناد و مدارکی را که از حاج محمد حسن و حاج محمدحسین امین الضرب باقی مانده برای چاپ به عنوان مطالب تاریخی تجاری آماده می کند. به اهتمام مژده مهدوی، دهمین جلد اسناد استان مازندران با توجه به اسناد امین الضرب آماده و به چاپ رسیده است. اسناد تجاری که توسط مژده مهدوی بررسی و به چاپ می رسد، بیشتر راوی تاریخ تجارت از خلال نامه نگاری بین کارگزاران در شهرستان های مختلف با امین الضرب است. مژده مهدوی، فرزند اصغر مهدوی، و نوه حاج محمد حسین امین الضرب است. او درباره پدربزرگش می گوید«حاج محمدحسین خیلی علاقه داشت که فرزندانشان در علم تخصص پیدا کنند، همه پسرهایشان دنبال کار علمی رفتند. دکتر اصغر و دکتر یحیی مهدوی، هر دو فوت کردهاند و از اساتید دانشگاه تهران بودند، در دهه هشتاد در حدود نود سالگی فوت کردند. اما متاسفانه جد و پدربزرگم، در حدود ۶۰ سالگی فوت کردند». به گفته مهدوی« تنها ارگانی که به امینالضربها پرداخته، اتاق بازرگانی است. اما سازمانهای دیگری مثل اداره برق یا خود مجلس هم باید به این شخصیتها بپردازند. فقط نباید اتاق بازرگانی پرچم دار باشد. چرا که اینها کارشان تنها تجارت نبوده، با مردم آمیخته بودهاند».