زیان کرونا برای اقتصاد جهان ۲.۷ تریلیون دلار است

 باتوجه به رکود در اقتصاد آمریکا، منطقه یورو و ژاپن و کسب کمترین میزان رشد در چین، زیان شیوع ویروس کرونا برای اقتصاد جهان ۲.۷ تریلیون دلار یعنی معادل کل تولید ناخالص داخلی انگلستان است.
این بدترین سناریو از بین چهار سناریویی است که اقتصاددانان در بلومبرگ آن را پیش بینی کرده اند. این پیش بینی ها  براساس نقش چین در توزیع مواد به سایر کشورها و خطراتی که زنجیره عرضه در جهان را تهدید می کند در اندازه اقتصاد جهانی، تهیه شده است.
البته با وجود ابعاد ناشناخته اپیدمی این ویروس در جهان، واکنش کسب و کارها و دولت ها، پیش بینی برای تحلیل گران به طور دقیق ممکن نیست اما چهار سناریو برای ردیابی آثار احتمالی ویروس بر کشورها و صنایع با توجه به میزان بزرگی آن ها تهیه شده است.
تحلیل های بلومبرگ از نقطه کاهش ۸۰ درصدی فروش خودرو، کاهش ۸۵ درصدی تردد مسافران از سطح عادی و رکود تجارت در چین آغاز شده است. به عبارت دیگر، جایی که اقتصاد چین در عمل متوقف شده است.
بلومبرگ تخمین می زند که رشد تولید ناخالص داخلی در سه ماهه اول سال ۲۰۲۰، ۱.۲ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش پیدا کند و حتی اگر چین تا ماه مارس سال جاری میلادی به شرایط عادی بازنگردد، وضعیت از این هم بدتر می شود.
سناریوی اول؛ ضربه سخت به اقتصاد چین و سرایت آثار آن به دیگر نقاط جهان
از آنجایی که چین سهم عمده ای در اقتصاد جهان دارد، همین که خود از شیوع کرونا متضرر شود، برای کاهش تولید ناخالص داخلی جهان کافی است. در سال ۲۰۱۹ چین ۲.۱ تریلیون دلار انواع کالا وارد کرده است. از قهوه لاته در استارباکس تا مرغ سرخ شده یام. چین بازار عمده شرکت های چند ملیتی است و البته سهم عمده ای در صادرات گردشگر به دیگر نقاط جهان از سواحل آسیای جنوبی تا بوتیک های پاریس دارد.
چین هم چنین بزرگترین تولیدکننده قطعات در جهان است. وقتی کارخانه های چین تعطیل شوند، ابزارهای ساخت آیفون از اپل گرفته می شود. حتی ساخت ماشین آلات ساختمانی هم به قطعات چینی بستگی دارد.
چین فقط به صنایع بزرگ مربوط نیست. توقف در اقتصاد چین مشاغل کوچک را هم تحت تاثیر قرار می دهد. در هنگ کنگ، یک طراح جواهر پس از شیوع کرونا تامین کنندگان دیجیتالی چینی اش را از دست داده است. آن ها روزانه هزار حلقه می ساختند اما حالا مجبورند به روش های پیش از تاریخ در جواهرسازی بازگردند.
ایست در اقتصاد چین، بازارهای مالی هم را متاثر کرده است. در سال ۲۰۱۵ که ارزش یوآن به شدت کاهش یافت، بازارهای مالی شوک زده شد و این تجربه با شیوع کرونا دوباره تکرار می شود اما در مقیاس بزرگتر. ضربه به بازارهای سهام در واقع ضربه به دارایی افراد و کاهش اتکای تجارت است. اگر چین در فصل اول سال  ۲۰۲۰ بتواند شیوع بیماری را کنترل کند، و به عنوان کارخانه جهان دوباره به زندگی باز گردد، آثار اقتصادی کرونا بر اقتصاد جهان هم مهار می شود. یک نظر سنجی نشان می دهد ۸۰ درصد کارخانه ها تا پایان فوریه فعالیت خود را در چین از سر گرفته اند و پیش بینی می شود تا پایان ماه آوریل، شرایط در چین به حالت عادی باز گردد.
سناریوی دوم؛ شیوع بیماری اختلال های موضعی ایجاد می کند
در سناریوی دوم فرض بر این است که اقتصاد چین دیرتر به وضعیت عادی باز گردد. درواقع به جای مدل V مدل U  رخ دهد. لی، مدیر MADEINCHINA.COM به بلومبرگ می گوید: حتی اگر کارخانه ها به وضعیت عادی باز گردند، بازهم مشکل حل نمی شود. بسیاری از آنها موجودی کافی برای فعالیت ندارند. زنجیره تولید در گروه زنجیره تامین است.
با تصور اینکه کره جنوبی، ایتالیا، فرانسه، آلمان و ژاپن در شیوع ویروس متضرر شوند، رشد اقتصاد جهان در سال ۲۰۲۰، ۲.۳ درصد کاهش پیدا می کند همانطور که بعضی پیش بینی ها از کاهش رشد اقتصاد به کمتر از ۳.۱ درصد می گفت.
سناریوی سوم؛ همه گیری کرونا بیشتر شود
بدتر از این؟ در سناریوی سوم، میزان شوک ناشی از کرونا به اقتصادهای کره جنوبی، ایتالیا، ژاپن، فرانسه و آلمان بیشتر تخمین زده شده است. و شوک کوچکی هم به دیگر اقتصادها که از آغاز ماه مارس درگیر کرونا شدند، در نظر گرفته شده است مثل ایالات متحده آمریکا، هند، کانادا و برزیل. این یعنی در این سناریو همه ۱۰ اقتصاد بزرگ جهان با رکود در فعالیت های اقتصادی رو به رو می شوند. در این سناریو رشد اقتصاد جهان در سال ۲۰۲۰، به ۱.۲ درصد می رسد. منطقه یورو و ژاپن به رکود اقتصادی دچار می شوند و ایالات متحده آمریکا ۰.۵ درصد از رشد خود را از دست می دهد. این باعث می شود در سال انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نرخ بیکاری هم افزایش پیدا کند.
سناریوی چهارم؛ همه جهان درگیر می شود
بازهم بدتر؟ در سناریوی چهارم، برای تخمین زیان کرونا به اقتصاد جهان، همه کشورها با مدل شوک شدید تحلیل شده اند. یعنی همه مثل چین به  افت شدید اقتصاد در فصل اول سال ۲۰۲۰ دچار شوند. در این وضعیت، رشد اقتصاد جهان به صفر می رسد. ایالات متحده آمریکا هم مثل منطقه یورو  و ژاپن دچار رکود اقتصاد می شود که به طور حتم انتخابات ریاست جمهوری را تحت تاثیر قرار می دهد. اقتصاد چین تنها ۳.۵ درصد رشد می کند که بدترین سابقه از سال ۱۹۸۰ به این سو به شمار می رود. در این سناریو، اقتصاد جهان ۲.۷ تریلیون دلار را از دست می دهد.
پیش بینی های دیگر هم زنگ خطر را برای اقتصاد جهان به صدا در آورده است. OECD پیش بینی خود از رشد اقتصاد جهان را از ۲.۹ درصد به ۲.۴ درصد کاهش داده و هشدار داده که ممکن است این شاخص کمتر هم بشود. گلدمن ساکس پیش بینی کرده که اقتصاد جهان در نیمه اول سال دچار انقباض شود. پیش بینی های تازه از رشد اقتصاد چین در فصل اول سال  از ۵.۸ درصد به ۰.۵- درصد رسیده که گویای درجه بالای ابهام و نااطمینانی است.