اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی

توسعه حمایتی را با توسعه رقابتی جایگزین کنیم

*بی تعادلی قیمتی در زنجیره فولاد، از چالش های عمده فعالان این حوزه بود. اقدام موثری در این زمینه انجام شده است؟
با الزام ورود کل زنجیره به بورس کالا، طبیعی است که در بخش نهاده ها به قیمت های واقعی برسیم. این مکانیزم به تعادل در زنجیره و کشف قیمت بهینه در بورس کمک می کند. تولیدکنندگان عمده باید محصولاتشان را در بورس عرضه کنند. طبیعی است که  اس ام ای ها از این الزام مستثنی می شوند و امکان عرضه در بورس را ندارند. من فکر می کنم اگر مداخله دستوری انجام نشود، یعنی کف و سقفی برای قیمت تعیین نکنند، با الزام تولیدکنندگان عمده به ورود به بورس کالا، تعادلی که مورد نظر است، در زنجیره ایجاد شود.
*به طور مشخص، فعالان بخش خصوصی در این حوزه چه انتظاری از دولت دارند؟
مسئله اصلی ما، مدل توسعه است. توسعه حمایتی به این معنا که با یارانه انرژی و نیروی انسانی و نهاده ها  صنعتی را تقویت کنیم، برای همیشه پاسخگو نیست. توسعه حمایتی تنها در دوره تاسیس مناسب است و پس از آن باید توسعه رقابتی را جایگزین کرد. نتیجه توسعه حمایتی از یک صنعت، سرنوشتی است که صنعت خودروی ایران پیدا کرده است. بنابراین، صنایع خوبی مثل فولاد که از صنایع میانی و مادر است، باید در بستر رقابت توسعه خود را دنبال کند. یک نکته مهم در این زمینه، عدم الزام و ایجاد محدودیت های صادراتی برای فولادسازان است. صادرات فولاد باید آزاد شود و حتی در انتخاب نوع محصولات شرکت های فولادی هم محدودیتی ایجاد نشود. برای مثال شرکتی مثل فولاد خوزستان ملزم به تولید بعضی مقاطع است که مزیت های صادراتی آن را مختل می کند. اگر فولاد خوزستان در انتخاب نوع محصول مخیر باشد، نسبت های تولید را به نفع ارز آوری و اثرگذاری بر بازارهای صادراتی تغییر می دهد.
*در توسعه رقابتی که به آن اشاره کردید، نقش انجمن ها چیست؟
انجمن ها نقش های متعددی دارند که مهم ترین آن وجه کارشناسی و ایجاد اجماع در زنجیره است. لابی گری هم در کنار آن  مطرح می شود اما اجماع در زنجیره برای رسیدن به نتایج بهتر، ضروری است. یک تجربه خوب در این زمینه تشکیل شورای آهن و فولاد است که شنیدن بحث های مطرح شده در آن، در رسیدن به نتیجه بهتر کمک می کند.  

برچسب ها

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن