تسهیلات دولتی دردی از استارت آپ های بزرگ دوا نمی کند

رضا اربابیان

 همه گیری کرونا با تعطیل کردن دیگر کسب وکارها بر کسب وکار ما اثر گذاشته است. بخشی از کار شیپور، همکاری با بنگاه های اقتصادی مثل نمایشگاه های فروش خودرو و آژانس های املاک است که هنوز فعالیت خود را آغاز نکرده اند و همین به کاهش درآمد شیپور منجر شده است. از نظر حجم جذب آگهی در خرید و فروش اجناس دست دوم و مراجعه مردم به شیپور به وضعیت پیش از تعطیلات نوروز  بازگشته ایم و خانه نشینی مردم اثری در این بخش نگذاشته است. نکته دیگر اینکه در سایت هایی مثل ما، خرید یک موضوع است و موضوع دیگر تماشای آگهی هاست که در این زمینه هم مشکلی نداریم.
مثل بسیاری از کسب وکارهای دیگر، دورکاری می کنیم که چالش جدی در آن حفظ انگیزه ها و تلاش برای بهره وری بیشتر است.
مشکل بزرگ این روزهای کسب وکارها نیاز مبرم به نقدینگی برای عبور از دوره ای است که درآمدها کاهش یافته است. حمایت مالی از کسب وکارها در همه کشورها در جریان است چراکه بخش عمده ای از  درآمد پیش بینی شده برای سال جاری میلادی و خورشیدی، در دیگر کشورها و ایران محقق نمی شود. همین زمینه تعدیل نیروی کار، تضعیف بدنه کسب وکارها و رشد نرخ بیکاری در جامعه را فراهم می کند.
در ایران حمایت دولت بیشتر معطوف به حفظ کسب وکارهای کوچک است اما در مورد شرکت های بزرگ، تسهیلات وعده داده شده کافی نیست. کسب وکارهای استارت آپی پیش از همه گیری کرونا هم با مشکلاتی رو به رو شده بودند برای مثال امکان افزایش سرمایه برای این کسب وکارها وجود نداشت. چالش های این بخش جدی است و در مورد استارت آپ های بزرگ، تسهیلاتی که صندوق نوآوری و شکوفایی از آن می گوید، راهگشا نیست. شاید این شرکت ها بتوانند برای یک ماه با تسهیلات دولتی به حرکت خود ادامه دهند اما برای باید چاره ای دیگر اندیشید و گاه راهی  جز اجرای تصمیم های تلخ نیست.
همه گیری کرونا  فرصتی برای همه کسب وکارهاست تا جزییات کار خود را بررسی کرده و هزینه هایی که در گذشته بدون دلیل درست به شرکت تحمیل می شده را حذف کنند. این امید وجود دارد که بسیاری از کسب وکارها به دلیل همین بازنگری ها در پساکرونا چابک تر و سبک تر کار کنند اما در این مسیر به حمایت مالی نیاز دارند.